Zagende bekken

RHENEN - Naar buiten gaan blijft boeiend. Elk jaargetijde geeft namelijk andere vogelsoorten te zien. Maar dan moeten we wel om ons heen kijken en niet gebiologeerd en ingespannen op een smartphone staren. Zonder ‘smart’ is buiten zijn heerlijk ontspannend.

Door Henk van der Kooij

Op 14 januari fietste ik onderlangs de Grebberg. Al gauw zag ik enkele vrouwtjes Grote Zaagbek op de Grebbe. Deze grote langwerpige eenden hebben snavels met gezaagde randen, vandaar de naam. Ik kreeg ook een mannetje te zien. Mannetjes zijn echt opvallend: grotendeels wit met een zwart-groene kop en bovenhals en een zwart bovenlichaam. Zaagbekken zijn echte viseters.

Op de foto ziet u de lange, dunne, gehaakte snavel. Een uitstekend instrument om zwemmende prooidieren te pakken. Hierbij komt dat de Grote Zaagbek een slank, gestroomlijnd lichaam heeft. De vogel is een krachtig zwemmer en uitstekend duiker. Grote Zaagbekken broeden in noordelijke streken. In ons land overwinteren ze in wisselend aantal. In zachte winters blijven ze meer hangen in het Oostzeegebied. Bij strenge winters worden ze meer in ons land gezien, vooral in de maanden december, januari en februari. De vogel heeft een voorkeur voor visrijk, zoet water. Ik schat dat er nu hooguit enkele tientallen exemplaren in onze regio overwinteren.

Gelukkig heb ik ze ook dit jaar weer op de Rijn, op de Grebbe, en in De Blauwe Kamer gezien en de winter is nog niet voorbij. Natuurlijk bij het zien... stoppen. Wel maken Grote Zaagbekken zich snel uit de vleugels. Daarom ben ik wat blij met deze foto.