Humor in Rivierenland
'Niks kunde... dà kunde'
LIENDEN - In de gang van het oude gemeentehuis aan de Oudsmidsestraat was er nogal eens wat te doen. Er waren slechts twee loketten. Eén voor financien/belastingen en 1 voor de burgerlijke stand, bevolking, sociale zaken en algemene zaken.
Door Piet Verwoert
Nee, de klanten hoefden geen nummertje te trekken om aan de beurt te komen. Die stadse fratsen kende de oude gemeente Lienden niet. Hoewel men ook wel eens uit de koets viel, was het die morgen rustig in de gang. Stilte voor de storm bleek later.
Voor het loket van belastingen verscheen een geagiteerde dame uit Ingen. Zij schoof met een triomfantelijk gebaar het aanslagbiljet voor de rioolaanlegbelasting naar de ambtenaar.
"Hier hedde gy 't biljet wir terug. Ik betaol nie." "Ja, maarrrr", klonk het vanuit de kantoorruimte.
"Neje, ik betaol nie. De wethouwer, Bart van Blijderveen, zee nie betaole! Dà doe'k eiges ôk nie." Later in het college van B en W. werd beslist dat zowel mevrouw als de wethouder de belasting natuurlijk ook moesten betalen.
De Ingense was de voordeur nog niet uit of twee bezoekers uit Lienden meldden zich bij het loket 'bevolking'. Er ontstond een interessant gesprek. Het aantal decibellen steeg. Alle ambtenaren (vijf) alert.
Onderwerp een nieuwe baan, die een van beiden had. Zo te horen een pracht job. Het had heel wat moeite gekost om op die post te komen. "Witte wà 't is. As de op een neie baon solliciteer, dan motte een bietje onstrant zijn. En höllie wieste da 'k technisch veul kan. Da wit iedereen in Liende... of nie dan. Na een korte stilte klonk vol ergernis: "Witte wà de gy kun? Niks kunde. Dà kunde." Discussie voorbij.