Humor in Rivierenland
Nat haauwe de zaok, da's mar 't beste
LIENDEN - De plaatselijke voetbalvereniging FC Lienden was zo eind juli 1966 weer begonnen met de training. Zoals gewoonlijk deed het terrein personeel hun uiterste best. De velden lagen er dan ook pico bello bij. Er werden ook enkele oefenwedstrijden gespeeld. Onder meer tegen Woezik.
Door Piet Verwoert
De vrijwilligers van de "Blauw -Witten" werkten zich een slag in het rond. Het seizoen '66-'67 was begonnen. 't Was erg warm. Twee terrein- mannen, ware gras specialisten, zorgden ervoor dat het sportpark er goed bijlag. De volgende dag zou immers de eerste vriendschappelijke thuiswedstrijd worden gespeeld. Uchta kwam op bezoek. Daar kwam het nodige publiek op af. Rivaliteit alom. De Ochtenaren moesten vooral zien hòe goed alles er bij lag. Het eerste elftal had al een uitwedstrijd achter de kiezen. Tegen Woezik. Verloren met 1-2.
De 'green-keepers' hadden na het grasmaaien en verse kalklijnen trekken het zweet op de rug staan. Men zocht na het werk de kantine op. Een lekker koel pilsje werd weggeslikt. Het duo ging er eens makkelijk bij zitten. "We zijn kas aon d'n avond. Kjèl wah was 't tropisch. Doe ons d'r nog mar een. Nat haauwe de zaok. da's mar 't beste met dit weer. 't Is net as bij 't lijne trekke, as de kalk dreug wor, dan wor 'tt niks mir."
De volgende dag stond het tweetal te genieten van de wedstrijd Lienden-Uchta. Laat de Blauw-Witten nog winnen ook. Volgens de trainer en vele "deskundige" supporters nog met slecht voetbal ook. Na afloop liep de kantine vol. Er werd nagepraat over de wedstrijd.
"Zie de nou... tege Uchta gin probleme en toch hebbe ze nie goed gespeuld.. Zenuwe, wah doch te. Tege Woezik veurige week hebbe ze allernoars bes gevoetbald en dan zulde krèk zien, dan verlieze ze.. As luiwe vochte ze vodje... bar kjèl... en dan verlieze... bar!. Kom, we vatte d'r nog een. Volgende week tege Echteld. Da kan ^ok bes spannend worre..."