Humor in Rivierenland
'As 'k hard lop dan stink ik'
LIENDEN - Niesje Koopmans, een wijkverpleegster, die van 1974 tot 1989 in Ommeren, het Ommerenseveld en Ingen dienst deed bij de Kruisvereniging, noteerde tijdens haar bezoeken aan patienten bijzondere Betuwse uitdrukkingen en gezegden. Zij schreef deze snel op. Op een stuk papier.
Door Piet Verwoert
Ter gelegenheid van haar afscheid in april '89 maakte zij van deze anekdotes een boekje, zonder overigens ook maar een naam te vermelden. Helaas heeft Niesje niet lang van haar pensioen genoten. Zij overleed op 30 oktober '97.
In het landelijke Ommerenseveld woonde een patiënt waar Niesje regelmatig kwam. De man had al een keer in het Tielse ziekenhuis gelegen. "Da witte toch nog wel zuster. Da is nou krek twee jaor geleeje. Toen ha' k een 'affectie op het waoter' (urine -infectie). 'k Waor d'r goed ziek van dà wit 'k nog wel. 'k Viel af zuster da wilde nie wete. In 't ziekehuis zeeje ze, 'dà gao nie goed, dieje kèl mot aon komme. Toen kreeg ik zelfs 'herautenvoedsel' (astronautenvoeding). Mar nou ben 'k wir helemaol opgeknapt. Bij controle in 't ziekehuis zeeje ze wèl da 'k te dik was. Nou dà wir!.'
De wijkverpleegster adviseerde hem dan ook twee of drie keer in de week hard te gaan lopen. "In 't Grebbebos bijvoorbeeld. Heel mooi daar in Rhenen. Lekker een paar kilometer lopen in de bossen. Gezond hoor. Je zult zien dat je afvalt."
"Da kan bes zuster, mar 'k gao nie naor Rhenen. Hier in 't Ommerenseveld is 't ôk mooi. En hardlope...? Hardlope da doe 'k nie zuster, want as 'k hard lop, dan zwit ik. En as 'k zwit, dan stink ik. Enne as 'k stink , dan hé 'k een hekel aon m'n eige."