Wit-zwarte schoonheden
AlgemeenOCHTEN - Ochtenaren opgelet! Op 6 april nam ik met de verrekijker vanaf het onverharde klompenpad in de Buitenpolder vier kleine witte vlekken aan de rand van de binnenpad waar. Mijn hart begon gelijk sneller te kloppen. Wouw, zou de Kluut weer terug zijn? Nader onderzoek geboden.
Door Henk van der Kooij
De foto geeft het resultaat. U ziet twee prachtig zwart-witte schepel: twee Kluten, terug van weg geweest. Nee, ik hoorde ze niet. Kluten roepen graag hun eigen naam: kluut-kluut. Nu stonden er vier bij elkaar, staand te rusten in het ondiepe water. Mogelijk hadden ze juist een trektocht achter de rug. De Kluut is onmiskenbaar: uniek door zijn opvallende zwart-witte verenkleed, lange lichtblauwe poten en zijn opgewipte snavel. Ja die snavel! Een heerlijk apparaat om wormpjes en ander dierlijk voedsel uit het slik te zeven. Ook wel weer verbazend zo’n opgewipt uitsteeksel.
Je moet er niet aan denken dat je als mens zo’n snavel onder je neus zou hebben zitten. Maar gelukkig, elk schepsel is zo gemond, gebekt of gesnaveld dat hij of zij uitstekend voedsel tot zich kan nemen. De afgelopen jaren heeft de Kluut in de Buitenpolder gebroed en hopelijk is dat dit jaar weer het geval. Een mooi gegeven want de Nederlandse broedpopulatie is niet zo groot. Zon 6000 broedparen in 2020.
Vanaf 1990 is het aantal broedparen in Nederland ongeveer gehalveerd. Maar ik moet er wel bij zeggen dat het aantalsniveau in 2020 ongeveer gelijk was aan dat van de jaren zeventig. Aantallen schommelen vaak.