Van troetelbever naar
dijkgraver en bomeneter
NEDERBETUWE - De bever verdween twee eeuwen geleden uit Nederland, maar werd rond 1990 weer langs de grote rivieren uitgezet. De bever is een beschermde diersoort, maar graaft de dijken langs de grote rivieren aan. De populatie is de laatste jaren verdubbeld en met de musketrat vormen zij langs de dijken een groot probleem.
Volgens Jelmer Krom van het Waterschap wordt ook landinwaarts de overlast groter. “De Bever is ook al in de dorpen gesignaleerd en is een bedreiging voor de boomkwekerijen langs de dijk waar ze graag een hapje van de jonge bomen nemen."
De circa duizend bevers in het gebied graven gangen en werpen steeds weer nieuwe dammen op, waardoor de oevers kunnen instorten.
De bever graaft onder de waterlijn gangen van meer dan tien meter. Krom: “Met het toenemende aantal bevers is een scherpere aanpak noodzakelijk en gaan onze rattenjagers bij hoogwater op nachtelijke beverpatrouilles.” Om de bever aan te pakken worden gangen dichtgemaakt en maakt men gebruik gemaakt van DNA-technieken om de dieren te traceren.
Voor de dijken zoekt het waterschap verder de oplossing in gaas en stortsteen in dijkdelen. Krom: “Ondanks onze inspanningen blijft een lastig om ze in toom te houden want het is een beschermde diersoort die we niet afschieten. Wij maken het leefgebied van de bever onaantrekkelijk maar ik realiseer mij ook dat dit dweilen met de kraan open is."
In Limburg overweegt men bevers af te schieten, maar Rivierenland wil nog niet zo ver gaan.