Volwassen vogel met groot jong
BETUWE - Er zijn vogelgeluiden die mij aan strand en zee doen denken. Waarschijnlijk herkent u dit. Aan onze kusten zijn het hele jaar meeuwen aan te treffen. Wie op een Waddeneiland is geweest, heeft ongetwijfeld op de boot wel eens oog in oog ‘gestaan’ met een meeuw met een opvallende oranjerode vlek op de gele snavel. Veelal een Zilvermeeuw of een Kleine Mantelmeeuw.
Door Henk Van Der Kooij
Buiten het broedseizoen zijn zeemeeuwen – talrijke broedvogels langs de kust – ook in het binnenland aan te treffen. Vaak zijn de vogels luidruchtig. Zo nam ik in augustus diverse keren Kleine Mantelmeeuwen in de Tollewaard waar, daar hun lachende roep ga-ga-gag klonk. Normaal let ik niet zo op deze meeuwen. Ik heb het niet op brutale, grote schreeuwers. Maar nu hoorde ik ook een bedelroep en viel mijn oog op een meeuw met een jong. De oudervogel op de foto is een Kleine Mantelmeeuw: heeft gele poten. De poten van een volwassen Zilvermeeuw zijn roze. Het jong is waarschijnlijk groot geworden en opgevoed aan de kust en bedelt hier in de Betuwe nog om voedende ondersteuning? Dan moeten ze een hele tijd samen vliegend zijn opgetrokken! Boeiend. Er zijn ouders die door allerlei bezigheden en werken aan het onderhouden van een goede relatie met hun puber-tieners en -twenners niet echt toekomen. Het grote jong bedelt: is gemakzuchtig of nog afhankelijk. Moet leren op eigen vogelpoten te staan. Opvoeden en loslaten vragen om een goede balans. In het belang van het nageslacht.