Zwartkop op bessenjacht
KESTEREN - De zwartkop doet het goed in Nederland. De wat? De zwartkop, een prachtige vogel met een opvallende en heldere zang. De soort heeft een voorkeur voor struiken en oudere bomen en heeft ongeveer de grootte van een koolmees.
Door Henk van der Kooij
Zwartkoppen weten wat zingen is. In april keren ze terug en dat krijgen we gelijk te horen. Heerlijk. Wij kunnen ‘muziek’ produceren die een weldenkend mens al gauw zat is. Dat zal u met de zwartkopzang niet overkomen. De zang is ‘melodieus en gevarieerd’, aldus Vogelbescherming. Geef mij maar zwartkopzang in plaats van eentonig dreunende oerwoudmuziek. Op de foto ziet u mannetje zwartkop – het vrouwtje heeft een bruine pet (oei wie heeft deze discriminerende soortnaam verzonnen?) – voedsel zoekend in de oosterse karmozijnbes. Deze plant komt van nature voor in Oost-Azië en China en is in Europa ingevoerd en verwilderd. Ze heeft een dikke hoofdwortel en is niet makkelijk te verwijderen. De zwartkop eet tijdens de broedperiode insecten. Buiten het broedseizoen vooral allerlei bessen en vruchten.
Op de foto is de vogel op zoek tussen de fraai rood gekleurde bloemen naar de zwartpurperen bessen. Wat een kleurig plaatje. Deze karmozijnplant staat vlak voor mijn raam en ik kreeg zo tot mijn verrassing en vreugde zwartkop en ook bruinkop van heel dichtbij te zien. Om te watertanden. En dat begin september. Mogelijk waren het doortrekkers. Want zwartkoppen trekken vanaf half augustus tot half oktober weg naar het zuidwesten. Gelukkig hoeven ze het Rivierengebied niet met lege magen te verlaten.