Juli 2020. Een Groene Kikker ligt waakzaam in het water op zoek naar prooi. (foto: Henk van der Kooij)
Juli 2020. Een Groene Kikker ligt waakzaam in het water op zoek naar prooi. (foto: Henk van der Kooij)

Eentonig gekwaak heeft invloed!

BETUWE - Voor de ouderlijke woning van mijn jeugd liep een ondiepe dorpssloot. In deze sloot leefden met name groene kikkers en elk zomerhalfjaar konden we als dorp van de kikkerconcerten genieten. Hoewel, de mannetjes kwaken vooral ’s nachts en daar was niet iedereen van gecharmeerd.


Door Henk van der Kooij


Er zijn nu ook mensen die ’s nachts door het urenlange gekwaak geen oog dicht doen. In juli kwam ik in De Tollewaard oog in oog te staan met enkele groene kikkers. Op de foto ziet u een kikker hoog liggend in het plantenrijke water, uitkijkend naar prooi.
Volwassen kikkers zijn vleeseters en ze eten alles wat beweegt, en wat niet te groot is om in te slikken, van insecten tot krekels en slakken toe. Nu hoeft ons dat niet te verbazen, want zeg nu zelf: geeft de foto geen grote laadklep te zien? Kikkers vallen op door hun eentonig, steeds herhalend gekwaak. Ze zeggen steeds hetzelfde. En doen wij mensen niet vaak hetzelfde? Of juist in onze tijd steeds meer? De propagandapraktijk heeft geleerd dat volksmenners op een publiek de grootste invloed hebben als ze steeds opnieuw dezelfde woorden erin hameren. En persoonlijk contact is daarbij heel belangrijk. Oftewel je moet net zo kwaken als een kikker. Dan krijg je invloed. Diverse politici zijn daar mijns inziens bedreven in. Maar hoe mooi kikkers ook zijn, voor mij zijn het wel modderbeesten. Ik ben dan ook beducht voor mensen die kwaken als kikkers. Ik hoor liever een sprankelend vogelconcert met allerlei mooie geluiden.