Uilenpracht

REGIO - Op 8 januari vertelde een vogelaar in de vogelhut in de Blauwe Kamer over een roestplaats (roesten = rusten) van Ransuilen bij Wageningen. Ik spitste gelijk mijn oren. Ransuilen ken ik heel goed uit mijn eerste vogeljaren in Zuid-Holland, maar in het Rivierengebied zie ik ze zelden.

Door Henk van der Kooij

9 januari was het prachtig zonnig weer. Ik handelde out of the box: uit mijn Betuwse comfortzone op de fiets naar Wageningen. Na wat vragen de uilenplek gevonden. Geweldig. Wie kan verwoorden, de pracht van de uilen bij steeg Oorden?! Op 26 december hier neer gestreken, worden ze dagelijks door velen bekeken! Die zaterdag zag ik in totaal 21(!) Ransuilen, waarvan zes in een met klimop begroeide Berk. Ransuilen zijn iets kleiner dan Bosuilen. Ze zijn goed te herkennen aan de prachtig, vaak omhooggerichte oorpluimen en de oranjegele ogen. Het is bekend dat ‘s winters ransuilen zich verzamelen in groepen, vlak bij gunstige voedselgebieden. Ze jagen bij voorkeur in het open veld. Gezien het feit dat ze vooral muizen eten, moeten er in of bij het Binnenveld de nodige prooien rondlopen.

Op 12 januari kon ik het niet nalaten om nog weer even naar het fietspad Oordensteeg te gaan. Nu zag ik 18 Ransuilen. Weet u trouwens wat me op beide dagen trof? De oude gezelligheid! Ja we stonden op 1,5 meter van elkaar. Maar vormden toch een groep mensen die pratend en originele opmerkingen makend genoten van een onverstoorbare en oorpluimrijke uilenpracht. De uilen zitten er nog: van harte aanbevolen!